Yine bir derin karanlık çukurda kalktım şafakta
İki dilim ekmek, birazcık hoşaf vardı tabakta
Son kurşunum kaldı şehadet yolumuzda tüfekte
Yetmezdi ölüm korkusu bu imanımı söndürmeye.
Mehmet'ti artık benliğim, unuttum gerçek ismimi
Duramazdım gülleler paramparça etse de cismimi
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta