önce kargalar uyandı, önce kargalar,
kargalar hoyratça gelip
senin acılarına kondular...
sonra serçeler uyandı, sonra serçeler,
serçeler usulca gelip,
ıslanmış gözlerinden öptüler...
sonra güvercinler uyandı, sonra güvercinler,
güvercinler kanayarak gelip,
çırpınan düşlerini emzirdiler...
ve sonra ebabiller uyandı, ve sonra ebabiller,
ebabiller gelip, sararmış saçlarına kondular
ve sonra ebabiller, devrilip yaşlı bir ağaç gibi
sana büyük büyük ağladılar...
ansızın geldiler, göğü yırtıp geldiler;
ebabiller gelip, beni sana söylediler...
oysa ben hep buradaydım -yorgun ve sitemsiz-
Anıl AtikKayıt Tarihi : 26.6.2008 16:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!