Bir adam ve kadın,
Belli ki karı koca.
Vakit yarısı gecenin
Kağıt topluyorlar sokakta...
Taştan değil ama
Çöpten çıkıyor ekmekleri.
Belki bir çocuk,
Bekliyor evde annesini...
Oysa ben,
Seni düşünmekteyim.
Diyorum ki kendime; ey sefil!
Yetmedimi gördüklerin...
Kayıt Tarihi : 3.8.2005 13:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
belli ki karı koca
vakit yarısı gecenin
kağıt topluyorlar sokakta
taştan değil ama
çöpten çıkıyor ekmekleri
belki bir çocuk
bekliyor evde annesini
oysa ben
seni düşünmekteyim
diyorumki kendime ey sefil
yetmedimi gördüklerin
çok güzel anlatmışsınız iki hayat biri çöpten kazanıp ekmeğini çocuklarıyla yaşam kavgası içerisindeyken bir yandan da sevgi sefilliği yaşantısı işte zor olanı bu karnınızı bir şekilde doyuruyorsunuzda lakin ruhunuzu doyuracak insan bulmak zorr.....
tebrikler bu yüreğe güzel yansıtmaydı...
TÜM YORUMLAR (1)