Göründüğü gibi değil insanlar
Kimi iki yüzlü kimi aç gözlü
Sevmeyi bilmeyen aşktan ne anlar
Kimi çirkin sözlü kimi kem gözlü
İnsan olan insan sözün eridir
Anne babaya hürmet ol
İnsanlara feraset ol
Hayvanlara merhamet ol
Ol ne olursan insan ol
Akrabaya ziyaret ol
Her ağaçtan kaşık olmaz
Her sevenden maşuk olmaz
Her parlayan ışık olmaz
Arkadaşın kim iyi tanı
Karga gülden anlar mı hiç
dünyada cehalet en büyük düşman
o yenilmedikçe hayat ızdırap
ilim bilen mutlu bilmeyen pişman
o bilinmedikçe hayat ızdırap
bu dünyada kural tanımayanlar
Seherin vaktinde düştüm yollara
Anamdan babamdan ayırdı kader
Nasıl sabredeyim yaban ellere
Gurbetten gurbete savurdu kader
Aman bu ayrılık ölümden beter
kadının adını bilmeyen bilsin
işte zarafetin adıdır kadın
gönül bahçesine gelmeyen gelsin
işte ferasetin adıdır kadın
kadın öğretmendir o bir vekildir
Çıkıp yücelerden seyran edersin
Fazla havalanma düşer kalırsın
Tozu da dumana katar gidersin
Fazla böbürlenme şişer kalırsın
Her güzelde kalır gönül eylersin
Sen ne kadar iyilik yapsan nafile
Nokta kadar kusur hep göze batar
Ağzınla kuş tutsan düşersin dile
Nokta kadar kusur hep göze batar
Yaptığın iyilikler hiç dile gelmez
Aşkın gözü kör demişler
Kör diyenin gözü körmüş
Boşa gönül eylemişler
Sevmeyenin gözü körmüş
Aşk dediğin ne görünür
Geldin hayatıma girdin ne diye
Evimi barkımı yıktın be gülüm
Şu garip gönlümü kırdın ne diye
Ocağıma incir diktin be gülüm
Sen beni mahvettin bakışlarınla
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!