Sedat Kocabey Şiirleri - Şair Sedat Kocabey

Bırakıp da gittin beni,
Ayrılığın bir adı yok.
Dertten derde ittin beni,
Sensizliğin hiç tadı yok.

Gözlerime yaşlar doldu,

Hey İstanbul sana sesleniyorum;
Bütün öfkemi,nefretimi ve her şeye rağmen sende yaşarken sana olan
hasretimi duyurmak için avazım çıktığı ve nefesimin son damlasına kadar haykırmama gerek olmadığını biliyorum.
Çünkü;
Sen yanımdasın ve buradasın ve çünkü sen İstanbulsun
Kaç kişiyi yetim kaç kişiyi öksüz bıraktın bu keşmekeşliğin içinde.

Heyİstanbul!
Sana sesleniyorum sana;
Bütün öfkemi,nefretimi ve her şeye rağmen sende yaşarken,
sana olan hasretimi duyurmak için avazım çıktığı,nefesimin son damlasına kadar haykırmama gerek olmadığını biliyorum.
Çünkü sen yanımdasın,buradasın.Çünkü sen İstanbulsun.
Kaç kişiyi yetim. kaç kişiyi öksüz bıraktın bu keşmekeşliğin içinde.

Yalnız gecelerin zor sabahları,
Kim demiş gözyaşı çağlamaz diye.
Sensiz uyanmak mı kor sabahları,
Kim demiş erkekler ağlamaz diye.

Ne zaman resmine bakacak olsam,

Ellerime kelepçeler vuruldu,
Bakışların yüreğime ok benim.
Sevdim diye mahkemeler kuruldu,
Hasretinden ağladığım çok benim.

Ferhat gibi dağlar deşip gelirim,

Ben en güzel yıllarımı,
En güzel umutlarımı,
Ve! En temiz sevdamı sende bıraktım.

Bilseydim!
Ansızın çekip gideceğini,

Toka alsam saçlarına,
Benim için takar mısın.
Saçlarının uçlarına,
Kına alsam yakar mısın,
Hişt hişt desem bakar mısın.

Kurşunlarca ağır hasret gecede
Yokluğun kor gibi yakar Bebeğim
İsyanlar dökülür her bir hecede
Sensizlik canımı sıkar Bebeğim

Ayrılık yükünü taşıyamam ki

Ağlattığın gözlerimden,
Bir kez özür dilemedin,
Anlamadın sözlerimden,
Kıymetimi bilemedin.

Yüreğime sevgi ekip,

Kaybedince kıymet bilirmiş insan,
Gözlerim yıllardır körmüş meğerse,
Hasretten yanarmış erirmiş insan,
Sevdan yüreğimde kormuş meğerse.

Gözümden gönlüme aktın yaş gibi,