Sedat Kocabey Şiirleri - Şair Sedat Kocabey

Al kalbine işle beni
Sen usta ol ben çırağın
Gece gündüz düşle beni
Ben olayım tek durağın

Çok bekledim senden dönüş olmadı
Oysa sana karşı açık ve nettim
Senin sevmene hiç gerek kalmadı
Ben o meseleyi çoktan hallettim

Aramızda her şey bitti seninle

Kalbimden çıkarıp attım ben seni
Aşkınla tutuşup yanmayacaktım
Bilesin maziye kattım ben seni
Bir daha adını anmayacaktım
Oysa ki ben seni unutacaktım

Aşkımı kalbine bir mühür gibi
Işlemişim diye söylemedim mi
Gözyaşların çağlar bir nehir gibi
Bensiz yapamazsın ben demedim mi

İnan nefes almak zor gelir sana

Daha düne kadar canında candım
Kahrettim sevmeye ardından çöktüm
Bu gece adını son defa andım

BEN YOKUM ARTIK

Şimdi yanlızlığa kur saatini
Böyle yalanlara ben tokum artık
Kolundan çıkarıp kır saatini
Hasretime alış ben yokum artık

Sevmek yasak sanki haram
Hep endişe taşıyorum
Yar ben senin yokluğunda
Düşe kalka yaşıyorum
Ben zor bela yaşıyorum

Üstüme kapandı demirden perde
Mahpusluk derde dert katarmış anne
Kimsesiz çaresiz kaldım bu yerde
Mahpusluk ölümden betermiş anne

BETER OL DİYOR

Nasıl bir zalimin eline düştüm
Düş de yorgan döşek yatar ol diyor
Mutluluk değil dert gölüne düştüm
Ben imdat dedikçe beter ol diyor

Düştüğünde anlıyorsun
Eksin asla olmaz artı
Günler geçer sanıyorsun
Burda hayat bıçak sırtı