Bir gün çekip gittin dönmedin geri.
Gittiğin yerlerden yeter dön artık.
Düşüp yollarada bir gün ey peri.
Gittiğin yerlerden yeter dön artık.
Cana yetti sevda denen bu çile.
Kah acırım ne kadar kara varsa bağlarım.
Kah bütün sular olur çağdan çağlı çağlarım.
Kah tüm yüreğim yanar kandan kanlı ağlarım.
Kırkyılda beni bana doğmaz eyledi sevda.
Kah dalga dalga olur gönlüm denizler gibi.
Hayatta olmadı yanmadığım an.
Doğmuşum bir defa doğmaz olaydım.
Bir günüm geçmedi ağlamadan kan.
Doğmuşum bir defa doğmaz olaydım.
Ağlaya, ağlaya geldim bu yaşa.
Ömrünce kara gün gönlüne dolmuş
Ak gün görmemiş bir kaderzedeyim
En ak yazgısı bir kara baht olmuş
Ak baht bilmemiş bir kaderzedeyim
Çektiği çileyi dünya almamış
Ne mertinde gördüm ne namertte var
Ne dört kitap yazar ne bir çeken var
Gönülde yaktığın atesten bil yar.
Aşka canla yanmış mecnun isyankar.
Gönlümün heranı ölüm ötesi.
Orta çağdan ilham alarak yazdım
İnsanI yakıp ta yıkıverenmiş
Kara yazgı bahta çıkıverenmiş
Kul hayvana kurşun sıkıverenmiş
Bu müslüman değil putperest imiş
Bundan sonra seni kırk yılda anmam.
Senin için artık kor gibi yanmam.
Bin yemin etsende birine kanmam.
Sildim seni benden bir daha yazmam.
Bin bir kalbim olsa birini vermem.
İnsan birisine gönül verdi mi
Bir ömür yaşanır o bir sevgili
İnsan gönüle bir sevda serdi mi
Bir ömür yaşanır o bir sevgili
Geceleri gözde uykular yitiş
Ben seni seveyim sende sev beni
Bizde estikçe bu ayrılık yeli
Unutmak sarmasın benimle seni
Bizde estikçe bu ayrılık yeli
Ben sana yanayım sende bana yan
Duydum seneler silmiş.
Yüreğinden derdimi.
Derdin ile gezdiğim.
Yanarım o günlere.
Yıllar önce seninle.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!