Sedat Erdoğdu Şiirleri - Şair Sedat Erdoğdu

DURMA DÖN DÜNYA

Güneş doğmaz Metris'e, günler hiç geçmez
Görüş günü gelen yok, şu yüzüm gülmez
Unuttu tüm dostlarım, cezam müebbet

DURUŞMA

Kalbim sende tutuklu, kelepçeli sanığım
Mahkeme duvarında, çaresiz bakışlarım…
Kürsüden baktı hakim, acıdı bu halime
Cezam sürgün olmasın, müebbete razıyım…

SU EZGİSİ

İçimde buz mevsimi, çalar ince saz
Dilimde su ezgisi, düşlerim beyaz
Uçup giden turnalar geriye döndü
Çok bekledim sen bana, gelmedin bu yaz...

DÜŞLERİME YAĞDI KAR

Bir sonbahar akşamı, çıkıp geldin kapıma
Sonu yok bu sevdanın, pişmanlık neye yarar?
Ruhumdaki bu yara, senden kalan hatıra
Derin izler bıraktı, kalbe verdiğin zarar…

DÜŞTÜM

Sen gittin gönlüm çok, huzursuz oldu
Gözümde hasretin, vadesi doldu
Resmine bakmaya, cesaretim yok
Gecemde yıldızlar, mateme durdu…

DÜŞ YORGUNU

Gözlerimin ardında, buğulanmış yalnızlık
Yıldızları kucaklar, kanat takmış kollarım
Mısra mısra düğümlü, aşk dilimin ucunda
Sana üstü kapalı, mektup yazıp yolladım…

DUYGULARIM

Bakışların çıkmaz sokak
Hazırlıksız yakalandım
Yarı topal yarı aksak
Sana olan duygularım...

DUYSUN TÜM CÜMLE ALEM

Ben de istemez miyim, ömür boyu gülmeyi
Dalgalar kucağında, kumda güneşlenmeyi
Gökyüzünde martılar, dudağımda şarkılar
Bir söğüt gölgesinde, uzanıp dinlenmeyi…

EFELERİN EFESİ

Kartal kollarını, kaldır göklere
Vur
EFELERİN EFESİ

EĞER Kİ...

Yüreğimde rehin, kaldı gözlerin
Kulağımda çınlar, tatlı sözlerin
Nasıl sessiz bilsen, bu şehir sensiz
Dudağımda yangın, taştı küllerin...