Huzurlar aradım uzaklardan.
Bir sonbahar akşamı.
Nerdeyim kimdeyim bilemeden.
Huzurlar aradım uzaklardan
Bir sonbahar akşamı.
/ sis kaplı dünyam, avuçlarımda hüzün, kim bilebilir ne acı ne ölüm. /
yürekten tir tir açılıyor sayfalar, ter ter dökülüyor girdabımdan sayfaya...
kimse göremez oluyor gözyaşlarını, bakakalınıyor duruşum,
ruhum öylece durgun, ben hayli suskun..
ve eski bir sayfa koydum baş ucuma.
anımsamalardan arta kalan.
tozlu,yıpranmış; düşlerimle çoğal/an.
..
kimsesizliğim yazdım ve o an; sayfamın tam baş ucuna.
parça parça gözyaşları aktı bedenden
bu ecel niye
ölüm varsa kederden?
'mısralar soluksuz.'
..
Esirine ağlayan bir gülümseyiş var kucakta
Asırlardan kalma.
Şairin özle-yişine hasret var zamanda
Takvimlerden hatıra.
...
Uzaklarda ölüm.
Ben miydim o ölen?
Acı mıydı öldüren?
Bir oyun gibi oynamak şimdi bunu?
Hele varsa içinde, aşk.
Aşk mıydi yoksa asıl öldüren?
-yalnızlık üşüdü bu mevsim.
yine akarken aylar.
yalnızlık düşündü bu mevsim
yanından geçerken bir sonbahar
bir de Aşk_*
ben de sustum karanlık akşamlarda
hem de çok neden var/ken...
ben de bildim bu akşamlarda
Durduramazsın!
Hep en baştan tazelemektir; sevmek.
Yapamazsın!
İrade dışıdır; aşk-ı acı.
Kadere razı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!