Zaman soluyordu nefesini bana
Günler kısa,
Saniyeler nefessiz.
Ne kaldı ki geriye
Boşluklar sebepsiz.
Açmışsa goncalar bu/gün avucunu
Dinmişse gözyaşları ağlayana
Neden bitmeler var bu şehirde?
Kuşlarsa sevinçlerle çağlayan
Denizse yanımdan böylesine akan
'Ya Rab buldur ruhu aşıklıkla, erdir gönl-ü semaya akşamlarda.'
_
Mecnundan çıkar yola dolana dolana gönül, -
Bahşeder aşk-ı, gözlerinden bir umut.
kimse bilemez
duyamaz yangınlarımı
adın bir dua gibi dilimde.
kimse tutuşamaz yangınlarımda.
aşkın beni kül etmişken ıssızlığımda.
Rüzgarlar kifayetsiz kaldı baharımın sonunda. Gel/se (idi) keşke.
V/arsın beyaz acılar da yağsın üstüme
tozlarla avunmak var zaten kaderde
V/arsın sürgün gibi savursun hayat
1_
İSTANBUL GİBİ
İstanbul gibi baktı bana sevgili
Bir sevinin kucak açıp gel demesi gibi...
Üşüyorum serinliklerde böylesine kalmış/ken.
__sessizlik çöktü.
____aylardan aralığı gösterirken takvimlerin.
hiç solmadı böyle nefes...
Ah! O mısraların geri getirmezliği...
Ah o asır
O talihsiz zaman
Parmaklardan çekipte aldın zamanı;
Geri vermedin boşluklara...
Yürekler aç
-yollara düştüm, peşinden gelinmek ister ellerim, gözlerim, dillerim. /*
I.
yok.
gözler kayıp.
Bir sağa bir sola savrulan minik bir ot parçasıyım oysa;
savunmasız, hasta...
derbeder hallerdeyim oysa.
derd-i gönülde,olsa bana gözleri ilaç
belki tedavim bulunur, yeşilliğine inat.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!