Seda Ahmet Şiirleri - Şair Seda Ahmet

Akıp gidiyor hayat şah damarımda,
Kan çiçekleri büyütürken yürek,
Gitmek ve kalmak arası telaşıyla!
Fışkırıyor hayat şah damarımda....
Pusu kurmuş cellat kasteder canıma,
Canımı vermişim şah damarımda!

Bu sabah;
Kendi çığlıklarıma uyanıyorum,
Sana sarılmak için ağlayarak,
Koşuyorum,koşuyorum,
Sensizliğe uyanıyorum!
Sana özlemim öyle sancılı,

Yol uzun yol yokuş yol engebe
Yürek yorgun çaresiz acıya gebe
Diyorum; yüreğime ara sıra dinlende,
Ama sakın,sakın pes etme.
Öyle bitip tükenmekte neymiş?
İki deprem,iki enkaz,iki vurgun

Sana gel diyorum,gel ne olur
Bırakma beni karanlık gecelere
Bırakma beni boşalan kadehlere,
Ve bırakma ne olur,sensizliğe! ...
Beni bir uçurumdan atsaydın,
Ateşe verip,külümü savursaydın,

Düşünmeye korkuyorum seni,
Yani sen yok musun artık?
Aklıma geldiğinde deliriyorum,
Dünyam zifiri karanlık.
Korkuyorum aklıma getirmeye,
Yani artık seni göremezmiyim?

Uzanıp yatmışsın keyif keyf sende
Derdin,çilenin,ahın biri bin bende
Düşkünler tekkesi olduk sayende
Uyan şansım uyan ömrüm gidiyor....

Feleği yar ettim aldım yanıma

Bu kalp benim değilmi?
Hapsederim sanane?
Yanan ben değilmiyim?
Bu can benim kimene?
Kalem yüreğimdir
Sözüm kalemimdir.

Dopdolu boşluklardayım
Sana doğru gelirken
Yollar uzadıkça uzuyor
Dizlerim titriyor! ...
Kollarımla sımsıkı sarıldığım
Karanfiller titriyor.

Kuşlarımız vardı bizim
Hani sabahın erkeninde
Birlikte beslediğimiz
İki kumrumuz vardı
Nasılda alışmışlardı
Gelip camı tıklatırlardı

Yalan bir labirentteyiz şimdi
Her şey yalan bu dünyada,
Kirletilmiş sevgi lerden
Ne kalmış insanlara! ...

Sahte yüreklerin esiri