Seda Ahmet Şiirleri - Şair Seda Ahmet

Zamansız gidişlerde kayboldum
Yüreğimi sakladım taş altında
Uçurumlardayım yapayalnız
Düşerim gitme tut ellerimden
Mevsimi olmayan bir hayatın
Vakitsiz gel gitl lerinde

Mutluluk senin gözlerinde,
Her baktığımda kaybolurum.
Gül,gülüşün ısıtır yüreğimi,
Bilirsin hayata seninle tutunurum! ..
Senin için sildim acıyı,kederi
Yokolmuşluğumu içimde saklarım,

Hadi gül sende gül,
Yetmedimi derdin çilen!
Yetmedimi dinsin gözyaşın,
Hadi gül sende gül! ..
Derdi kederi askıya al,
Birazda gülümse,

Yaktım sigaramı çıktım balkona
Uzun zaman oldu artık çıkıp
Geceleri oturmuyorum.
Mutsuz olduğum o geceler
Meğer mutluluk muş.
Tüm sokak geceye uyurken

Yüksel gökyüzüne yüksel,
Sen güneşimsin,
Gün ışığımsın.
Kollarım sana sarılır,
Kara gözlerine uyanırım.
Seni kendim sayarım

Bana sen annem diye seslenirdin,
Annem dediğinde dünyayı verirdin
Artık anne olmam anlamsız
Sen yoksan ben anne miyim?
Sende anahtarlarını bana bıraktın
Artık sende bu kapıyı açmayacaksın,

Hani ya diyorum bu günlerde ölsem;
Bütün dertlerin üstesinden gelsem
Artık sonsuz huzura ersem
Yeryüzünden silinip,toprağa girsem..

Hani ya diyorum bu günlerde ölsem;

Deniz kenarı yanızlığıma koştum,
Yine bu sabah erkenden.
Kimseler duymasın konuştuğumu,
Denize döktüğüm sessizliğimi!
Sessiz çığlıklarımın şahidi,
Yüreğimde kanayan yara,

İlmek ilmek düğümledim sineme,
Sökmeye çalıştıkça kanatıyorsun.
Ben seni unutmaya ant içememki
Her an bir yerlerden karşıma çıkıyorsun.
Yaralanmış yüreğimde kan kusuyorsun.
Bu ilk defa değil ki alıştım gidişlere

Hala kulağım ayak seslerinde
Ben senin ayak seslerini bile
Unutamadım!
Gidişini kabul edemedimki
Yokluğuna nasıl alışayım!
Her akşam yollarını