Seda Ahmet Şiirleri - Şair Seda Ahmet

Gece karanlık,gece sis,
Gökten yere bulut sarmış
Zindan karanlığında
Kıyamet kapıya dayanmış.
Ay çekilmiş geceden,
Yıldızlar sönmüş

Ben her gece intihar ederim,
Sensiz sabah olmasın diye.
İçip,içip sızarım,
Yokluğunu unutayım diye...

Ne gecelerim biter,ne intiharım.

Gitme vakti geldiğinde
Gitmeli ardına bakmadan
Veda etmeye vakit,
Bırakmadan.....
Ve
Bir bir gitti

Nereye be gülüm,
Vakit çok erken.
Kalbin sızlamıyormu?
Bırakıp giderken....
Gidiyormusun?
Hani ayrılmayacaktık,

Git yolun açık olsun,
git erenler yoldaşın olsun.
Hızır elinden tutsun,
Hak yardımcın olsun.
Sana gitme diyemiyorum,
Vakti geldi biliyorum,

Kahretsin diyorsam eğer,
Boşuna değil;
Her derdin ardından,
Biraz daha eğil! ....

Artık gelemem beni bekleme
Şubatta kaldı düşlerim
Ayaz vurdu bedenime
Üzülme üşümüyorum anne!
Artık çarpmıyor yüreğim
Nefesim şubatta kaldı

Enkaz altında ezik yüreğim,
Bu ben,ben değilim,
Yitirilmiş bir yüreğe ben,
Yürek mi derim! .
Hani benim yüreğim?
Hangi doğrularda kaybettim

Sesleniyorum özgürlüğe;
Ben hiç özgür olmadım ki,
Pusulayı şaşırıp,
Ben hiç yaşamadım ki...

Kızıyorum gözlerime,

Bu gece açık bırak pencereni,
Gece kendini sabaha bırakırken,
Bir kuş olup,pencerene konacağım,
Ürkek,yaralı sana sığınacağım! ....

Göğüs kafesine hapset beni,