Bazı insanlar bazı mekanlar iz bırakır.
Gitsen de, ayrıl sanda
Anılarına kazınır.
Hep oradadır,
Bir köşede mavi bir umut olur.
Seni bir yerlerde bekler ve bulur.
Bazıları yüreğine sıcak bir selam ile gelir.
Bazıları soğuk bir vedayı çok görür.
Bazıları hep kalır.
Bazısı gider.
Sen kalanlardan ol
Gidenlere alışamadım
Kader bu yazmış yaradan
Yaşanacak son nefese kadar.
Bilmiyoruz nerde, nasıl?
Bir gün bitecek verilen süre
Gidenler bir öykü bırakacak ardından.
Çünkü herkesin hayatı bir roman.
Gel otur yanıma
Yıllarca beklediğim...
Gel yıllarca çağırdığım...
Sensin benim en zayıf yanım.
Sensin benim hayır diyemediğim.
Binlerce sorunun içindeki biricik cevabım.
Beklemek güzeldir umut ederek.
Beklemek fiili güzel aslında
İçinde umut, özlem var.
Beklediğine hasret var.
İnanmak ve heyecan var.
Geleceğine hayaller var.
Belki bende sevdim
Belki kendimce söyledim aşkımı
Biraz da sen düşün
Gözlerini kaçırma bu defa
Hiç değilse seviyorum derken bana
Belki ikna olurum yeniden
Ben bir adam seviyorum
Ellerinde emeğin izleri
Alnında yılların keder çizgisi
Gülüşünde yaşanmış nice hayat vardı.
Gözlerindeyse baştan başa ben vardım.
Ben öyle bir adam seviyorum ki...
Ben gittim sen gelme
Ben bittin sen başlama
Ben sustum-
Sen konuşma
Şimdi bir martı kanadında
Sevilmemiş yüreğim
Ben çok ağladım...
Senden sonra boştu
Boşluktu her yer...
Söyle sen benim yerime
Kimi koydun...
Sol yanında kim vardı
Beni Fenerbahçe’yi sevdiğin kadar bile sevmemişsin be
Beni sokaktaki köpeğin kadar sevmedin değil mi?
Beni sen hiç sevmemişsin.
Birde vefa dersin aşk dersin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!