Sebebimsin.
Yer ile yeksan olmuşum zamansız hasretinden
Soğuğu bol kömür kokulu akşamlarda donar ezgiler dudaklarda
Gurbetin nasır tutmuş elleri dolaşır şehrin her bir ücra yerini.
Karanlığına katran karışmış geceler tükenir takvim yapraklarından.
Ve alıp başımı gidesim gelir bir ara;
Haydarpaşa Garı’ndan kalkan köhne bir trenin peşi sıra.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
