Sebati Manav Şiirleri - Şair Sebati Manav

Sebati Manav

Avuçlarımdaki yıldızlar düştü;
Ben düştüm!
Sana uzatmak istedim,
Ellerim düştü.
Hazan çiçeği kader arkadaşı
Mor dağlarda ayrılık düştü.

Devamını Oku
Sebati Manav


Ay ışığı saklanıp yakmasada önüme kandil
İçim yanar gönlüm seni illa bulur bunu bil
Ağlama artık dökülmesin gözyaşlarını sil
Sevgim senin, gönül dile gelip söylesin dil

Devamını Oku
Sebati Manav


Ağzından çıkan sözlerin esiri olursun
Sözünü tutamayınca bahane bulursun
Esaretinden kurtulmanın tek çaresi
Tutamadığın sözünün yerine gelmesi

Devamını Oku
Sebati Manav


Sana değil inan sitemim
Söz dinlemeyen kalbime
Hapsetti beni senin sevgine
Elim değil inan bana
Gönül ferman dinlemiyor

Devamını Oku
Sebati Manav


Yalnızca sen varsın sanadır hep dönmelerim
Söz dinlemez ki kalbim ben yine seni severim
Bu kaç oldu tutamayıp bozduğum tövbelerim
Vaz geçtim dediğim anda yeniden sevmelerim

Devamını Oku
Sebati Manav



Seni gidi sokak kedisi
Bu saate kadar neredeydin
Sabaha kadar seni bekledim
Penceredeydim

Devamını Oku
Sebati Manav


Karşılıksız bir aşka düştü gönlüm
Tıpkı kapana düşen kuşlar misali
Kurtulmak için çabalamam nafile
Esirin oldum söz geçmiyor ki kalbime

Devamını Oku
Sebati Manav


Gönüller sustu söylemez dil
Nerede şimdi sönmüş o köhne kandil

Kıvılcım bekler yanmak için sultanım
Yanmayan kalp ne bilsin ateşi sultanım

Devamını Oku
Sebati Manav


Ben böyle değildim anamdan doğduğumda
Masumiyetimi çaldılar subyan koğuşunda
Biri değil hepsi birden vururdu bayılana dek
Uyumazdım altımı ıslatırım diye sabaha dek

Devamını Oku
Sebati Manav

Bir çocuğun saflığında
Sevdim seni sevdiceğim
Yer ve gök sendin
Her yerde sen vardın
Kanımı kaynatan
Beynimi oynatan sendin

Devamını Oku