Sazın Piri Şiiri - Kasım Kobakçı

Boş lafla gelip, sen bana bulaşma.
Sazın Piri, kalkıp girer savaşa.
Haddini bilmeyenle, boş dalaşma.
Sazın Piri, çeker seni savaşa.
*
Kibirle süzerek, hor bakma yüze.
Dünyanı başına, beter ederim.
Güvenme söylediğin, tatlı söze.
Sazın Piri, işi heder ederim.
*
Nefesin cehalet, kokuyor senin.
Unutulmaz dersi, ele veririm.
Ayıplı meydanda, sözlerin senin.
Sazın Piri, yayı gerip veririm.
*
Keskindir mızrabım, telimdir bıçak.
Sesimle inlettim, koca dağları.
Sözümün vardığı yer, hep son durak.
Sazın Piri, coşkun ulu dağları.
*
Akıllan diye, çok bekledim durdum.
Lakin bu bekleyiş, canımdan gider.
Gönlümde, mahkeme divanı kurdum.
Sazın Piri, şöhretin hepten gider.
*
Çektirme son teli, koparır sazı.
Hicranlı kadehi, ben doldururum.
Unuttururum sana, sıcak yazı.
Sazın Piri, badeyi doldururum.
*
İşte böyle pirim, töremiz bizim.
Diyarları, sazla gezer bezerim.
Gafilin üstünde, sözü ezerim.
Sazın Piri, kelam ile bezerim.