Saz Şenlenir Şiiri - Kasım Kobakçı

Gündüz vakti, ıssız yerde dursam,
Gam yükselir, yüreğim dertlenir,
Elimde bir sazım, telime vursam,
Notalar dökülür, saz şenlenir.
*
Derin derin, duygular gelir içime,
Dalgalanır hâtıralar düşünceme,
Yazdıklarım canlanır, birden önüme,
Kâtip şenlenir, yazım şenlenir.
*
Sonra, bir semaiden döner başım,
Dinlenirim, silerim gözden yaşım,
Şiirlerimden olur, can yoldaşım,
Sema şenlenir, düşüm şenlenir.
*
Sonra sazın tellerinden, ses gelir,
Sözlerim coşar, anlam kazanır,
Aşkın sırrını, fısıldar tenime,
Makam şenlenir, âşık şenlenir.
*
Vazgeçemem bu halimden, severim,
Gözlerim kapanır, düşlerim gelir,
Bir ney sesi, bir kaval sesi gelir,
Hicran şenlenir, vuslat şenlenir.
*
Çöğür ozanıyım, gönül eriyim,
Sözümde sır, sazımda hikaye var,
Yazdıklarım dert, derman olur,
Derman şenlenir, dert şenlenir.
*
Bir dertli, bir gamlı anda susarım,
Sözlerim kanatlı, uçuşur durur,
Tarih yazarım, maziye dalarım,
Yazı şenlenir, anı şenlenir.
*
Sazım bir sır, sözüm bir emanet,
Sazımı elime alıp da vursam,
Yüreğimin sesiyle, coşup dururum,
Aşk şenlenir, dert şenlenir.