Sayıboncuğu Şiiri - Kasım Kobakçı

Sevindir bugün, küçük bir çocuğu,
Hediye et sen ona, sayıboncuğunu,
Yönelsin diye, soyut düşünceye,
Sevsin erken yaşta, hesap yapmayı.
*
Öğrettin abaküsü, düzenlemeyi,
Tüm zor meseleleri, çözebilmeyi,
Dostlarla keyif ile, seyretmeyi,
Sen gösterdin her şeyi, öğretmenim.
*
Bir yere yığmaktır o, sayıları;
Birini hesaplarla, bunaltmaktır...
Adına derler ki, sayıboncuğu,
Uğraştırır bazen, bazen bir sanattır.
*
Diziyorum boncukları, birer birer,
Bir, iki, üç, on diye, sıralı gider.
Yapayalnız geçen, o anlarımda,
Tek çaremdir benim, can abaküsüm...
*
Geçti yıllar, abaküs hızıyla sanki,
Hüzün şarkı oldu, mutluluk açtı.
Bitti sevgiler, sabah oldu artık,
Bitti bütün aşklar, artık sabah oldu.
*
Anladım ki, zamanı onunla ben,
O kaderin, işleyen abaküsü.
Madem sen de, bu yola çıkmıştın ya,
Göçecek bir gün, bu fani dünya da.