Yaşamdı çoğu zaman içinde bunaldığımız veya boğulur gibi olduğumuz zamanların içinde çoğu zaman çaresizlik, çoğunda da efelenmelerle kendi kendine güç denediğimiz…
Saygınlıkla perişanlık arasında çıkış aramak…
Umutlarımız vardı, yarısı çıplak, saf ve duru… Diğer yarısı ise fulü ve anlaşılmaz düşlerle kendi kendinden kaybolan bulanık düşüncelerle ve de korkularla dopdolu…
Çoğunda içindeki yaraların bulanıklığı içsel yapıyı darmadağın yaparken, çoğunda yenilgiyi kabul etmeksizin, kükrer durur…
Var gücümüzle ellerimizi yanlardan sağlı sollu sallayarak, efelenmenin ardına gizlenmiş korkusuzluk korkularını yaşarız…
Tamamını Oku
ikilem boğar insanı yorar yürekleri yüreğine sağlık usta
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta