Kaç gönüle girdim,
Kaç gönül boyandım ben
Konuşsun!
Bulmaca satırları kaç sütun dolandım ben
Çarmıha gerilirken ayaklarım parmaksız
Yanan alev içinde, kaç sevap söndürdüm ben.
Bela yağmurunda
Düşerken her bir merve
Kanadım, soldum, ağladım
En sonunda kendimi buldum,
Sayfalarımı okudum.
Tilki Kargayı gördü
Güncel, bilgeyi boğdu
Okudu zalim insan
Çamur buldu buladı.
Anlar tarih yazarken
Perde açıldı, yalan soldu
O harf gizli muamma
Arşivin sesi soldu.
Hain insan mime doldu
Gonca açan güller soldu
Uçurumun kenarında
Bu garibe kimler vurdu?
İnsanlık nefesini zalimlere mi verdi?
Mehmet Tevfik EltasKayıt Tarihi : 9.9.2025 08:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bugünler için...
"Yalanın gerçeği"
İyinin kötüyü,
Hainin kahramanı boğmaya çalıştığı,
İçi boşalmış insanların
Doymak bilmeyen açgözlüğün silah gibi kullanıldığı,
Ne desem ki,
Ar, edep, onur kayıp ise,
Kaybedeceğimizin sınırı VAR MI?
Tebrikler Mehmet Bey..
TÜM YORUMLAR (2)