Sayfa Şiiri - Hakan Şengörün

Sıradan mutlulukları biriktirip sıra dışı hüzünler
elde ettim deneyler yaptım
gök yüzünü yudumladı bir gece ruhum
yalan sözleriyle süslediler gecemi
habersizce kaçıp gidiyordum çoğu zaman
sadece duyduklarına inananların yanından
kimseler anlamazdı kaybolduğumu
düşünmek gibiydi bu, en görünmez gerçek
kayboldukça öğrenirdim kendimi
öğrenilecek herşeyi öğrendiğimde
kendimden sıkılmaktan korktum
ve öğrendikçe unuttum kendimi
yalanların ılık sahiliklerinde
ne bir başkası bilsin nede ben istedim
her defasında ürkerek bahsederdim savaştan
anlaşmalar imzalardım yaşananların üstüne
kendimi savaşırken bulurdum, kazananı olmaz
kaybedeceğimi bile bile
şehirleri durdurdum sonra
yolculuklar acıtmadı içimi sevgilerden
hatırlanan tek şey kokuları olmamalıydı
yaşamın içine işleyen dokunuşları
renk kaygısı taşımadan giymeliyim
takii artık alkolü gökyüzü zannetmenin normal olduğu anları
daha çok yaşamaya başlayıncaya kadar
yalanları ayıramaz oldum gerçeklerden
kendimi suçladım ve gerçeği yine bir yalandan öğrendim
sorun insan olmak değildi milyonlarcası vardı
hepsi birbirinin yalanını kemiriyordu gerçekten
şimdi zaman beni daha çok etkiliyor
yaşamın üstüne herşeyin üstüne en acımasız anların
en merhametli ölümlerinin üstüne
bir kaç yudum nerede sorusu
iki üç çığlık gibi cevap verdim
bu bir sınavsa eğer
devamsızlıktan kaldım ben yoksa sorular
basitti...