Kaf dağına sakladım benliğimi,
Doğanın ıslaklığını tenime geçirdim,
Kimseye göstermedim gözlerimden başka,
Kırık kanatlarını yaralı yüreğimin.
Konuşsam suç,ağlsam suç,sususam suç,
Kıvrılıp yuvarlanıyorum yalnızlıklarda
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta