Aşk bu dünyanın ölçüleriyle açıklanamaz sevgili. O ilkel bir acıdır, yaban bir ağrıdır. Gelir ve içimizdeki o çok eski bir şeye dokunur. Sonra bir perde açılır ve yolculuk başlar. Bu yolculukta artık para, tarifeler, beklentiler, randevular, taksitler, iş, anneler ve korkular yoktur. Aşkın kendi gerçekliği vardır sevgili. İnsan bir başka ışığa teslim olur...
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...
Devamını Oku
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...
Savaştığı Kadar İnsandı ...........Yüreğinin özgürlüğü için savaşan onun için yaşayan insandır.....................tebrikler
Taze yaprakları püskül püskül
Yaramaz gülüşlü Akasya.
Bu satırları çok beğendim arkadaşım.Şiirinde herzamanki gibi güzel,tebrikler,sevgilerimle.
eski romanlar geldi aklıma sevgi..film gibi...
yaşamın kendisi koskocaman bir savaş ve bu şavaşın için ki çarpışlardır aşklar, yokluklar, yoksunluklar ve yalnızlıklar...çatışmaların çoğunda başarılı olduğunda insan savaşı kazanır ve yaşar...
tebrikler Hatice hanım sevgiler..:)
ve önü sımsıcacık gün ile doldu...teşekkürler güzel ve anlamlı şiir için..sevgiler..
Bazen sizin şiirlerinizi anlamaya aklım yetmiyor sevgili şair .Bu şiirden anladım ama .yavaş yavaş umut oluşmaya başlamış sanki.Aman haaa devam edin..Üzülüyoruz sonra.
Kutlarım
Sağolasın.Dolu dolu duygu yüklü.Kabaran dalgalar gibi coşmuş.Kutlarım.
Esenlikler dilerim
Her gecenin bir sabahı var der gibiydi...
Kutlarım sevgiyle arkadaşımı.
Nurdan Ünsal
sessiz karanlıkların çığlığıdır varlığın can ablam,sevgilerimle...
Savaştığı kadar insandı,
Başlığı çok güzel , şiir zaten alışmışız sen yazdınsa güzeldir.
İnsanlar hayallerini ve umutlarını gerçekleştirmek için sonuna kadar savaşmalı değil mi ?
en küçük bir esintide omuz omuzuza savaştığı yoldaşını yalnız bırakmamalı.
Gurura, öfkeye ve sinire yenilmemeli
Sevgiyle
Bu şiir ile ilgili 71 tane yorum bulunmakta