Barut kokusuyla yanıyor genzi,
Ekmek kokusuna hasretken çocuk;
Tozlanmış yüzlerde ter boncuk boncuk,
Ölüm korkusuyla soluyor benzi.
Çocuk karanlıkta bulmuş uykuyu
Ağlayan gözlere kızıllık dolmuş.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta