Savaşın çocukları
Beynimizin arka odalarında yetişen zehirli bir çiçektir savaş!
Elleri barut kokan adamların, içlerinde birer şeytan..
Elleri çamurlu çocukların, gözlerinde yıkanmamış bir korku.. Elleri şefkat
kokan anaların, dillerinde acı bir feryat..
Ortadan ikiye bölünen babaların, yüreklerinde bir kalyon.. Ey tüm sahteliğiyle gerçek gibi duran hayal, çekil git!
Ey yıkılası dünya, kendine gel artık!
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
