Savaş Şiiri - Hayrullah Gülsün

Silahların gölgesinde ekilir nefretin tohumları.
Düşmanlığın yağmuruyla sulanır öfkenin tarlası.
Patlar barut fıçısı,dökülür toprağa kanlar.
Aranır da bulunmaz merhametin ayak izi.

Gecenin karanlığını aydınlatır top mermileri,
Kulakları sağır eder sesleri.
Yıldız gibi kayar gökyüzünde kurşunlar.
Tutulmaz dilek, kaçılır köşe bucak.
Yüreklere kor düşürür, kan kusturur.
Semada süzülen demir kartallar.

Ayak altında ezilir taze gelinler.
Savaş diyarında kararır beyaz entariler.
Kopar bacaklar. kollar; yığılır dağ olur.
Yanar güzelim yüzler kül olur.
Karışır toprağa bedenler, tarih olur.

Hüzün yeli eser sabahın seherinde.
Ağlamaktan kurur göz pınarları matemli gözlerde.
Birbirine karışır feryatlar, yükselir semaya.
Duyulmaz sesleri bencilliğin diyarında.
Düşer İnsanlığın tarihine kara lekesi.

Savaş, insanın içini ürperten kelime.
Hayatın sükutunu bozan korkutucu çığlık.
Güneşi sıvayan zillet,barış köprüsünü yıkan zelzele

04.04.2015/Adana