uşşak bir türkü dolanır güvertemde
tatlı Rumeli esintisiyle
“Aliş’ imin kaşları kare…”
vakti belirsiz bir göç telaşı düşmüş yüreğine
yanık bağrını verip yele
sanırım eşlik eder türküye
dayanıp küpeşteye…
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
