Şattülarap Şiiri - Akın Korkmaz

Onulmaz derdimin dermanı varsa sendedir
Sen kadim nehirleri kavuşturan Şattülarap
Bir yanın yeşil Fırat bir yanın serin Dicle’dir
Şimşekler çakarcasına vur ki dinsin bu azap

İçimde yanan ateş ciğerlerime tırnak geçirmiş
Lime lime etlerim kırık kemiklerime yabancı
Zehrimi kustuğum yüce dağlar çoktan erimiş
Deli nehirler el ele verse içimi söküp atar mı?

Dicle hınca hınç aksın, kudurup dursun Fırat
Ben Mezopotamya’nın ağzında bir mecnun
Yanaklarımda patlasın o buz gibi çifte tokat
Küskün mısralara gömülsün bu zavallı meftun

Gözlerimde saklı gözlerin gülüşünü sulara savur
Varsın boyumdan aşsın devleri yutan köpükler
Güneş gibi doğan saçları fikrimin ucundan uçur
Milyonlarca ilmek misali darağacımda taneler

Tıpkı yeni doğan bir çocuk gibi beni havaya kaldır
Masmavi göklere uzanıp kahkaha atmak isterim
Sonra akıl tutmaz şair başımı yeniden sulara batır
Derin anılar silindikçe belki hayat varmış derim