Tohumuna para mı saydım
Vicdansız.
Akrabam dostum da değilsin.
Elinden bir yudum su mu içtim
İki kalem sohbet bile etmedim.
Ama sen,
Bir çöktün boğazıma,
Bir daha kalkmadın.
Bırak nefes alayım,
Yaşadığımın farkına varayım.
Para dedikleri hayırsız, senin gözün kör ola,
Allah tüm dostlarını benzetsin bir gün bana.
Senin yüzünden sarıldı bu bela başıma
Senin yüzünden yaşanıyor günler onursuzca....
Elbet geçer diye başladığım her gündoğumunda
Geceyi daha erken karşılarken,
Korkar oldum yaşamaktan
Gece ile gündüzü aynı anda.
Bilirim ki sondur o an,
Bilirim ki nefes tükenmiş
Umutların ardından.
Can bedenden çıkmasa da,
Ruhsuz kalmış sallanır boşlukta.
Para! ! !
Nefret de etsem senden
Yardım et,
Söyle bana,
Denemekte vardır belki bir fayda,
Senin gözünle ne öderler bu garibanın ruhuna.
At üç beş de, kurtarırız belki onurumuzu
Onursuz dostlarının karşısında..
Kayıt Tarihi : 30.1.2004 01:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Güzel şiir kutlarım.
Umarım ki her istek gibi bu istekler de kabul görür...
Kimse dost acısına düşmez inşallah...sevgilerimle...
Yüreğinize sağlık çok güzel...
Sevgiler....
TÜM YORUMLAR (3)