Altmışbeş yıllık bir hayat,
En sonunda rahatladım,
Artık ya oturmalıyım evimde,
Yada uzanmalı en sevdiğim kanepeye,
Altmışbeş yılın sonunda,
Böyle olmadı dün gece,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta