Annem bu sabah; "Gönlün mü hasta? " dedi.
Otuz beş yıllık ömrüm bir söze sığdı da, ben "Evet" diyemedim.
Yılların birikimi var içimde.
Bir duygu karmaşası, tarifsiz bir zihin bunalımı.
Bir kalabalıkta, annesinin elini kaybetmiş bir çocuk telaşı.
Yalnızlığın katıksız hâlini bilir misiniz?
Yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Devamını Oku
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta