Kalın duvarların arkasında yaşıyor mu insanlar
Sesi gelmiyor kimseciklerin
Bizim sesimizi duyan var mıdır dostlar
Yıllar geçtikçe artıyor zulmü zamanın
Ağırlaşıyor bir şekilde yürümek tek başına
Çoğalmak isterken azalmak dokunuyor cana
Görürsen söyle canana
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta