Tüm ışıklar söndü
Bir tek Ay ışığı, gökyüzünün ölüm yüzü
Gözlerimi Ay ışığında parlayan taşlar bürüdü
Geri kalan bütün şehir bütün şehir karanlığa gömüldü...
Ve sana değil ama ecele sarı çiçekler kadar kırgınım
Bir avuç toprak bir karış taş kadar yalnız kalakaldım...
Ölümüm senden olur
bilinsin
ne uçsuz bir kan akışı
ne buğusu kadehte rakının,
ela ve sonsuz bir teneşir uykusu
gözlerinin ağlamaklı bebeğine...
Devamını Oku
bilinsin
ne uçsuz bir kan akışı
ne buğusu kadehte rakının,
ela ve sonsuz bir teneşir uykusu
gözlerinin ağlamaklı bebeğine...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta