Tüm ışıklar söndü
Bir tek Ay ışığı, gökyüzünün ölüm yüzü
Gözlerimi Ay ışığında parlayan taşlar bürüdü
Geri kalan bütün şehir bütün şehir karanlığa gömüldü...
Ve sana değil ama ecele sarı çiçekler kadar kırgınım
Bir avuç toprak bir karış taş kadar yalnız kalakaldım...
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta