Sarhoş Keşkeler Şiiri - Ali Ceyhan

SARHOŞ KEŞKELER

Akşam yoksulluğu demlenir gözlerimde

Ruhum kapılarını açar gecenin aydınlığına

Uzaktan el eder nefes alan pencereler

Kulaklarımda cirit atar,

Odadan odaya koşuşturan çocuklar

Kadının gölgesi düşer cama gel der gibi davetkar

Sessiz ve solgun, nedensizdir nedenler

Durdurak bilmeyen adımlarım susar

Sıcak bir yuva özlemi düğümlenir gırtlağıma

Sarhoş keşkelerin naralarına takılır pişmanlığım

İçerimde çocukluğum gezinir parmak uçlarında

Ve sevdalarım geçer önümden, yürür boğazına İstanbul'un