Dün gece adını andım yine o deniz kenarında kayalıklar üstünde,soğuktan kurumuş dudaklarımı ıslattım defalarca bir şişe şarap ve deniz.Her vuruşunda dalgalar kayalara adını fısıldadım onlara belki onlarla ulaşır sana.İn deniz kenarına ve oradan bak bana göremiyorsan eğer bak yıldızlara ve en parlak yıldızda buluşsun gözlerimiz ellerini uzat ona bende uzatayım belki hissedebilirim ellerinin sıcaklığını ve ısınırım belki bu soğuk kayalarda.
Birçok şişenin içine adını yazdığım küçük notlardan hiç ulaşmadımı sana yada seven birinin elleri tutmadımı hiç şişeleri benim o içtiğim şarap şişeleri,her birine ayrı ayrı öpücükler koydum içerken içindekileri almadınmı hala hiçbirini yoksa onlardamı su alıp battılar derinliklerde kayboldular tıpkı senin kaybolduğun gibi........
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta