Şarap kendini adamdan saydı
Benimle içince yudum sanıldı
Gözümde büyüttüm azıcık belki
O benle yürüyen yokuşu sevdi
Düştüğünde ben vardım
El verdim göğe çıkmak sandı nasibi
Benimle geleni kendinden bildi
Şimdi yokum arar aynı yüksekliği
Görkem sandı bendeki ilgiyi
Kendini dev aynasında izledi
Sığ suya düşüp göğe bakınca
Bulut olup yağmayı bekledi
Ama sen sendin bende parlayan
Ben gittim kaldı sadece karanlık
Şarap kendini adamdan sandıysa
Şimdi sirke tadı bile yavan artık.
Kayıt Tarihi : 2.7.2025 00:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!