Sapık Sinek Şiiri - Mecit Aktürk

Bir acayip; azdı bu yaz sineklerin sivrisi
Ardı sıra ordusunu getiriyor her gece
İçlerinde en zalımı, arıdan az irisi
Yatağımın baş ucuna oturuyor her gece

Yaşlı yorgun bedenimi benzetip bir batağa
Tam yastığa baş koyarken geçiyor hep atağa
Hele bi' de kısa donla uzanmışsam yatağa
Sevincinden mest oluyor; kuduruyor her gece

Bunca yıllık zulme sebep ya tenimin dokusu
Ya anamdan emdiğim süt, bal terimin kokusu
Radarında hep ben varım; uykum serçe uykusu
Baş ucumda sirkeli su, buz duruyor her gece

Ne "defol"un faydası var, ne kibarca "oğlum çık!"
Bırakmıyor uyuyayım, dinleneyim azıcık
Böğründeki boş bidonla vampir yüzlü o sapık
İğnesini sapı ile batırıyor her gece

Bir çile ki can dayanmaz; tarifi zor bi' durum
Bedenimde koca tümsek bırakıyor her hücum
Uykularım azap oldu, rüyalarım uçurum
Bir tek beni sedyesine yatırıyor her gece

Kanatları E-Motor'lu; duyulmuyor dinlesem
Hanımın da yardımı yok; sırıtıyor inlesem
Can havliyle uyandırıp "tabancayı, ver" desem
Ya duymuyor ya da yine yitiriyor(!) her gece

Mevsimlerde nice bahar, gül kokulu yaz kayıp
İfşa ne suç ne de ayıp; rahat, huzur, haz kayıp...
Operator edasıyla aletini yıkayıp
Tan doğarken işkenceyi bitiriyor her gece

Hırpalarken yüreğimi fırtına, kar, bu orkan
Nerde millet koca devlet, bu hökümet, bi' bakan?
Damarıma kanca takan, mıh çakan o afakan
Vücudumdan kırk litre kan götürüyor her gece