Başında türban altında streç,
Bir yanı “dur” der, diğer yanı “geç”.
Sen “tesettürlü” dindar sanıp seç.
Şap gibi yanarsın, yanar arkadaş.
Streç üstünde, daracık gömlek,
Başında türban, milyonluk ipek
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta