içinde biriktirdiği ayıp rezil rüsva kepazelik günah suç vebal çirkeflik kuyusu - irin ve iltihabın kokuşmuşluk damarı ucundaki herkesin kendisi olduğu, patlaması kaçınılmaz yığılmışlığı türlü kalıp maske tamir tahut şerincelik gösteren yamalarla örtüp kapatmak asla mğmkün değildir.
Çünkü ne demişler : ’ tencere dibin kara.’ Kimsenin yüzünde aklında kişiliğinde ve karakterinde hak hukuk vicdan ahlak onur itibara dair temiz, arınmış, beyaz sayfa ve eğilim ilişkisi kalmamışsa; her yer birbirini bozan kerhane ; her insan pavyon soytarısına dönmüş dolaşmış ve alılsnmış demektir.
Eninde sonunda yaşadıkları evrenler etaplar evreler ve oturdukları evler kendi elleriyle yaptığı yıkımların baykuş viranesine sürekli huzursuz geçimsiz molozları işleyip taşıyan, ve feryat figan facia enkazındaysa mutsuzluğun dibini köşesini kurcalayıp çırpınan ayaz azadı küsmüs bezmiş ve kovulmuş dünya sürgünüdür kendi yapımına musallat ve sebep insan.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta