Sanma Şiiri - Leyla Bay

Anlamını bilmediğim cümlelerde demleniyor zihnim,
Bilmem kaç kez üfledim sigaramı,
Zekir bir gecenin efkarlı koynuna.
Dinginim,hem kızgın dar vakitlere...
Kesilmiyor bir türlü akrebin,
yelkovanın ayak sesi,
Kulağımda bilmediğim lisanın,en bilindik melodisi ;

"Ne putes oblivionem ?
Dolor cordis in tempore...
immemores omnia
"Ne putes illud vivabile"...

Yani sevgilim,Sanma diyordu, sanma,
"Sanma unutulur,
Kalp ağrısı zamanla...
Her şeyi unutarak
Yaşanır sanma"...

Yani geçmez ,diyordu hicran acısı,
Yani kandırmıyordu yabancı lisan,
Yani yalandan avutmuyordu gönlümü ,
insanlar ve sen gibi sevgilim,
Yani sen gibi, özellikle sen gibi, sadece sen gibi,
"özgürlüğe beş kala geleceğim" demiyordu,
Beni de , özgürlüğü beş geçene dek bekletmiyordu...

Özgürlüğe ertelendiğim anlarda,
tutsakken sevilen sendin sevgilim,
Özgürlüğün içinde, kanat çırpan kelebekken de özlenen sendin...
Yani yazdıklarım olmasa,
Yani yazdıkların olmasa,
Kime neyi, nasıl inandırırdım,
O cevheri aşkından kim haberdar olurdu,
Yani sol yanımdan savrulan gevheri kelimeler ,
nasıl dokunurdu gönül tellerine...

Yani sevgilim, aklî ve edebi bir aşksın sen,
Yani ruhban-î ,
yani başka aşklara değmemiş,
Yani bekar bir sevdayla sevdiğim sendin sevgilim....
Yani senin, sadece senin aşkına kölelik ediyorum...
Ama asla
Ama asla
Ama asla
Ama niyesiz
Ama belkisiz, ama istisnasız,
Tek kaidesiz ,kuralsız ve kusursuz,
yani asla başkası olmadı, olmayacak yeminimle,
Yani münib bir pişmanlığı ,kapına bırakıyorum,
Yani kalbimi tüm aşklardan azad ediyorum,...
Yani senin aşkında karar kılıyorum...
Yani bu kararı belirsiz, tamlamasız bir sifatla,
zaman zamirlerinin içine atıyorum...
Yani kısacası sevgilim, aşkımı, fiilimsi bir zarf'a koyup sana yolluyorum...📌