Aralık Şiiri - Leyla Bay

Bir Aralık akşamında bulduğum
Yirmi bir Aralık'ın en uzun gecesiydin...
Bir Aralık sabahından gülümseyen
Buz gibi bir Aralık gününde
Sıcacık bir aşk güneşiydin...
Sonra koşar adımlarla sen de batıp gittin...
Ne çok aradım ...
Ne çok şiire ilan verdim...
Ne çok şaire seni sordum bir bilsen !
Ne, gören oldu seni mısralarında
Ne, duyan oldu sesini , bestelenmiş şarkılarda...
Yıllar senden habersiz
Aylar senden habersiz
Geçip gitti
Delip geçti çaresiz...
Sazlar senden habersiz
Sözler senden habersiz
Çalıp söyledi
Çağlayıp inledi çaresiz...

Gittin , diye suçlayacak kimsem yok
Giden de bendim,kalan da ben
El'veda, dedim sana giderken
Keşke ellerimle değil de
Yüreğimle veda etseydim
Önce ellerimi değil de
Yüreğimi ikna etseydim bu vedaya ,
Bilemedim kalbim ...beni bağışla...

Yüreğimden bile gizlediğim ...,yıkılası ...yok olası bir el'vedayı ,
Sen de bir hoşça kal'a ...bir de "kendine iyi bak'a" sığdırdın ...
Hoş kalmayacağımı bile bile...
Kendime iyi bakmayacağımı bile bile ...
"Hoşça kal" adında bir kapı aralığından,
Usulca "hoşça kal" deyip, kayıp gittin ,
Kalbimin avuçlarından ...

Bana yazdığın son satırlarda...
"Bir de sigarayı azalt benim için" demiştin
Ne saçma bir cümle kurmuştun
Hani sen neredesin !
Neredesin ki , ben sen varmışsın gibi davranayım...
Sen varmışsın gibi sigarayı azaltayım...
Bağışla beni, adına hoşça kal, dediğin ayrılıktan sonra
Hiç hoş kalmadı bu yürek ...
Kendini başka aşklara da kapattı ürkerek ...
Ölümüne içiyorum artık sigarayı
Ölümüne çekiyorum nefesini ciğerlerime
Ölümüne savuruyorum dumanını gökyüzüne
Ölümü çağırıyorum yeryüzüne
Canı cehenneme, diyorum tüm "hoşça kal'ların"
Canı cehenneme "kendine iyi bak'ların"
Canı cehenneme tüm vedaların
Canı cehenneme tüm elvedaların....