Ehl-i kâlp biri vardı, çok acırdı herkese,
Düşünürdü mâsumu, pek korurdu yârları,
Yardım eder garibe, boşalırdı hem kese,
Fakire- fukâraya, bağlardı karaları,
Şeytan neler söyledi, hiç birini duymadı,
Nefsin her dediğine, kulak verip uymadı,
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
