Bir tabuta koyup götürdüler
Toprağa koyup üstümü örtüler
Sulayıp büyütüler beni
Sanki ben hiç ölmedim
Bedenimi fidana
Ruhumu çiçekğe verdiler
Sanki ben hiç ölmedim
Kimi zaman manolya
Kimi zaman sümbül
Kimi zaman papatya
Kimi zamanda acı bir diken oldum
Sanki ben hiç ölmedim
Kırlarda, Ovalarda, Dağlarda büyütüler
Mezatlarda, meydanlarda satılar beni
Elden ele gönülden gönüle dolaştırdılar beni
Sanki ben hiç ölmedim
Bir sevgi, bir aşk oldum
Bir barış, bir umut oldum
Bir hüzün, birde hiç oldum
Sanki ben hiç ölmedim
Ben hep toprakta büyüyen çiçek oldum
Ergün YıldırımKayıt Tarihi : 1.8.2002 16:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!