Sanki Şiiri - Mehmet Ali Kalkan

Beğenmediler diye bahane bulma sakın,
Çeyizini sevgisiz işle mi dedim sanki?
Bak gönül defterine böyle miydi misakın?
Çivili zeminlere tuşla mı dedim sanki?

Yerini ayırmıştım kalbimin yücesinde,
Hep devleri aradın insanın cücesinde,
Aç kalıp üşüdüğün soğuk kış gecesinde,
İçimdeki volkanda kışla mı dedim sanki?

Gayyalara savurdun,saray kurdun tepede,
İyi halden çevirdin cezamı müebbede,
'Sen Tipi' hapislerde yattığım yetmedi de,
Bir de üstüne üstlük şişle mi dedim sanki?

Fırtınada limanım,sen Rabbime şükürdün,
Yanımdan ayrılınca sanırdım ki üşürdün,
Sıcak Temmuz ayında dağıma kar düşürdün,
Sonra çöle götürüp haşla mı dedim sanki?

Şerha şerha yardın da yaramı tuzda tuttun,
Götürdün kutuplara gönlümü buzda tuttun,
Yaşanan anıları,sevdaları unuttun,
Çık git gecelerimden düşle mi dedim sanki?

Herşeyim doğru demem,elbet vardır kusurum,
Bazen düşmana hendek,bazen kalede surum,
Ne Enel Hak söyledim,ne Hallac-ı Mansur'um,
Gül vermeni bekledim,taşla mı sesim sanki?

Çivi gibi sözlerle tabutumu çaktın da
Can vermemi bekledin,nöbet tuttun kapımda,
Her geri dönüşünde saçını okşadım da,
Gel her şeye yeniden başla mı dedim sanki?