Kırpıyor hayat, düşlerimizin saçlarını
Eli yüzü toz duman bir çocuk ağlıyor göğsümüzde
Tebessümüne çamur bulaşmış
İçimizi dışımıza çıkarıyoruz
Ömrümüz kan revan
Boynumuzda levha,
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
