Sanatoryum Penceresinden

Sebahattin Altınpınar
64

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Sanatoryum Penceresinden

Rüzgarlar Savursun istiyordu saçlarını
Ellerini nefesiyle ısıtacak kadar üşümek
Ellerini ellerinin içinde bir başkasının
Islanmak istiyordu iliklerine kadar
Sarmaş dolaş yağmur sağanaklarıyla
Bir kız bir oğlan gibi kaldırımlarda
Özgür ve sıcak

Ve,
Dolaşıp geceyi bir bir saymak istiyordu
Yıldızları ayın altında

Koklamak istiyordu doyasıya
Salıncakta ağlayan taze bir bebeği yanağından
Öpüp kucaklamak
Ondokuzunda bir genci onikisinde gecenin
Yada
Solmuş bir karanfil yeterki başkasından

Ne idi o karanlık pencereden öte
Ne idi kuş sesi tren sesi
Akşam evine dönen işçiler
Herkes bir şeyin peşinden
İstasyonda vedalaşan yaşlı bir adam
Otobüs durağında mavi tayyörlü bir kız
Ve bir deli kanlı biraz ötede
Adım adım sokak sokak mırıldanan koca bir kent
Herşey o pencereden öte...
Aaah! yıkılası seni koca şehir
Ben ki taşralı kadınların doğuruşuna
Çadırlar içinde bir başına bağırarak
Ben ki kızgın güneşi altında Çukurova'nın
Pamuk toplayan ırgatın türküsüne hasretim
Güneşin kızıllığına denizin maviliğine
Yanakları al al yörük bebelerine
Aaah yıkılası seni sanatoryum kapısı dercesine

Bir bahçe istiyordu gök kuşağı renginde
Konsun kalksın iğde çalılarına serçeler
Ve gagalarında gün ışığı
Ve gagalarında menekşe taşısınlar istiyordu penceresine

Konsun kalksın ala güvercinler
İnsan insan kokularıyla beraber
Oysa
Onun vazosunda
Solmuş bir kaç karanfildi bahçesi
Gözlerinde sulanıp gözlerinde yeşeriyordu bahar

Çıplak ve soğuk duvarların arasına itilmiş
Sanatoryumun avlusuna bakınıyordu
Sanatoryum penceresinden

Sebahattin Altınpınar
Kayıt Tarihi : 15.7.2009 18:01:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Kimsesiz bir hasta bayanın kapıdan girecek bir ziyaretçiye özlemidir.Bir oyun sahnesine yazılıp tarafımdan okunmuştur.

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Şahmerdan Yıldırım
    Şahmerdan Yıldırım

    Konsun kalksın ala güvercinler
    İnsan insan kokularıyla beraber
    Oysa
    Onun vazosunda
    Solmuş bir kaç karanfildi bahçesi
    Gözlerinde sulanıp gözlerinde yeşeriyordu bahar

    Çıplak ve soğuk duvarların arasına itilmiş
    Sanatoryumun avlusuna bakınıyordu
    Sanatoryum penceresinden

    Çok mükemmel akıcı dizeler,duygular mükemmel yansıtılmış esere,zevkle okudum güzel eseriniziyüreğinize sağlık.Saygılar sunuyorum...

    Cevap Yaz
  • Halim Akın
    Halim Akın

    Çok güzel bir çalışma..yüreğine sağlık.. gönülden kutluyorum güçlü kalaminizi ve yazdıran yüreğinizi.. sevgiyle kalın..Halim AKIN

    Cevap Yaz
  • Meral Demir
    Meral Demir

    Ne idi o karanlık pencereden öte
    Ne idi kuş sesi tren sesi
    Akşam evine dönen işçiler
    Herkes bir şeyin peşinden
    İstasyonda vedalaşan yaşlı bir adam
    Otobüs durağında mavi tayyörlü bir kız
    Ve bir deli kanlı biraz ötede
    Adım adım sokak sokak mırıldanan koca bir kent
    Herşey o pencereden öte...
    Aaah! yıkılası seni koca şehir
    Ben ki taşralı kadınların doğuruşuna
    Çadırlar içinde bir başına bağırarak
    Ben ki kızgın güneşi altında Çukurova'nın
    Pamuk toplayan ırgatın türküsüne hasretim
    Güneşin kızıllığına denizin maviliğine
    Yanakları al al yörük bebelerine
    Aaah yıkılası seni sanatoryum kapısı dercesine


    ......................

    Konsun kalksın ala güvercinler
    İnsan insan kokularıyla beraber
    Oysa
    Onun vazosunda
    Solmuş bir kaç karanfildi bahçesi
    Gözlerinde sulanıp gözlerinde yeşeriyordu bahar

    Çıplak ve soğuk duvarların arasına itilmiş
    Sanatoryumun avlusuna bakınıyordu
    Sanatoryum penceresinden


    Sussam...Ve sadece tebrikler desem bilmem neler hissetiğimi anlayabilir misiniz?Kelimeler yerinde inlemek ister gün yüzü görmeden...Tebrikler dost...Tebrikler...Saygılar

    Cevap Yaz
  • İbrahim Mutlu
    İbrahim Mutlu

    Akıcı ve anlamlıydı... Tebrikler...

    Cevap Yaz
  • Serap Saylam Şen
    Serap Saylam Şen

    Bir bahçe istiyordu gök kuşağı renginde
    Konsun kalksın iğde çalılarına serçeler
    Ve gagalarında gün ışığı
    Ve gagalarında menekşe taşısınlar istiyordu penceresine

    Konsun kalksın ala güvercinler
    İnsan insan kokularıyla beraber
    Oysa
    Onun vazosunda
    Solmuş bir kaç karanfildi bahçesi
    Gözlerinde sulanıp gözlerinde yeşeriyordu bahar

    Çıplak ve soğuk duvarların arasına itilmiş
    Sanatoryumun avlusuna bakınıyordu
    Sanatoryum penceresinden

    hüzün yüklü....

    yürekten kutluyorum saygılarımla

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (7)

Sebahattin Altınpınar