Sana üşüyorum Şiiri - Erdal İrfan

dağ yamaçlarında
mevsim sonu gazelleri gibiyim
son güneşlerin sıcaklığında
inadına sana üşüyorum
sar beni üşüyorum...

ay'ın güneş'e devri zamanında
sabaha çeyrek kalayım
yanıyorum sevdana
çıkılmaz sabahlarda
sana üşüyorum

yağmurlu sabahlarımda
tavlı toprak gibiyim
buğulanıp gökyüzüne çıkar
yine seni seyrederim
güneşe yakınım şimdi
ama sana üşüyorum…

bitmez gecelerimin mehtabında
erişilmez sabahlarımsın
sen benim benimsin
sen içimdeki senimsin
yine senle sensizliğimde
sana üşüyorum…

ey benim bensiz sıcaklığım
ey benim yüreğim çarpanım
üşüyorum sensizliklerde
üşüyorum
üşüyorum
sana üşüyoruuumm…

Erdal İrfan Köln