ozlemin dinmeyen bir firtina
okyanuslara yurt olmus sicak kucak
maviye dusmus ak kopuk
karanligin ustune gumburduyen sonsuzluk
hasretin cildirmis dalga saganagi
ah neylesem de anlatsam sana seni
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta