Düşerken tutundum o güzel gözlerine.
Dillerinden dökülen her sözde, herşeyin güzel olacağına inandım.
Sayende içimde bir umut yeniden başladım.
Şimdi geçmiş karşıma ben gidiyorum diyorsun.
Beni hayata bağlayıp, kendini hayattan koparamazsın.
Kalbim olmadan yaşamamı bekleyemezsin.
Buna razı olmamı bekleme.
Kabul kalbim bende yorgunum.
Hiç kolay olmadı engelleri aşmak,
Yolumuza dökülen taşları temizlemek.
Kalbimizdeki can kırıklarını çıkarmak.
Onca yalanın içinde doğruyu bulmak.
Yol uzundu ve sayısız insan geldi geçti.
Yolun sonunda sen ve ben kaldık.
Kalbimi sana emanet ettim.
çünkü en güvenilir yerdi senin kalbin.
Herşey unut artık yeni bir yola başlıyoruz.
Sadece sen ve ben.
Sağında, solunda, arkanda ne yana baksan ben olucam.
Kalk hadi kendine gel.
Bu sen değilsin.
Düşemezsin kalbim düşmek yok.
Sen siyahıma en güzel beyazsın.
Sana söz herşey çok güzel olacak.
Kalbim söz.
Kayıt Tarihi : 4.9.2025 20:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!